Terug van weggeweest!

Sinds twee dagen ben ik weer terug in Nederland!

Het is bizar hoe snel dit jaar is gegaan. Veertien maanden ben ik in totaal weggeweest. Het lesgeven in Indonesië was een grote uitdaging, maar ik ben er super trots op dat het me gelukt is. Het was een waar avontuur om drie maanden in Malang te wonen.

De laatste vier weken heb ik door Vietnam en Cambodia gereisd. Erg mooi, zoveel diversiteit en zulke vriendelijke mensen. Na vier maanden in Azie is het fijn weer in de westerse wereld te zijn, waar alles normaal is en waar het lijkt alsof ik nooit ben weg geweest. Gelukkig is dat niet zo! De komende tijd heb ik wat tijd om al mijn fantastische ervaringen te verwerken, foto's uit te zoeken, familie en vrienden weer te zien en om op zoek te gaan naar een baan.

Bedankt voor het volgen, supporten en lezen van al mijn ervaringen, ik hoop dat je er van genoten hebt! :-)

Nieuw avontuur: nieuwe website!

Lieve lezers,

Sinds ruim een week ben ik in Indonesië en geef ik Engelse les in Malang, Java. Vanaf nu post ik mijn verhalen op mijn nieuwe website: sarielensen.wordpress.com.

Ben je benieuwd hoe mij de eerste week is vergaan, check dan even mijn nieuwe website :-) Dit keer in het Engels, aangezien ik Engelse les geef. Deze website zal ik dus niet meer updaten!

Liefs!!

Het einde van mijn Australische avontuur is in zicht!

Twee maanden later... Sorry sorry sorry, de tijd vliegt en het schrijven is er geheel bij ingeschoten! Ik ga proberen jullie een goede update van mijn reis langs de oostkust te geven, zo kort mogelijk!

Eind mei ben ik met Caitlin vertrokken van Sydney naar Byron Bay, nadat we een week in Sydney waren gebleven. Het enige dat ik van te voren geboekt had was het busticket (hop on, hop off: langs de gehele oostkust kun je deze bus nemen wanneer je wilt gedurende drie maanden, zolang je in dezelfde richting blijft reizen) en een tour voor Fraser Island en de Whitsundays.

We begonnen de reis richting Byron Bay met een nachtbus: 12 uur in dezelfde bus. Dit heb ik een aantal keer gedaan tijdens mijn reis: het bespaart hostelkosten omdat je 'overnacht' in de bus en je mist geen reisdagen omdat je 's nachts reist. Alleen een klein nadeel: slapen in deze bus lukt amper. De bus stopt vaak en het is niet echt comfortabel. Aangezien Australië zoooo mega groot is, ontkom je er niet aan om lange busritten te maken en dan is een nachtbus toch een goede optie. Byron bay was een klein, leuk plaatsje met veel strand en meer het hippie-gevoel. Wij hadden regen deze dagen, dus lang zijn we er niet gebleven. Samen zijn we door gegaan naar Brisbane, de laatste grote stad aan de oostkust. Niet heel bijzonder, maar leuk om twee dagen rond te lopen. Vanaf Brisbane ging Caitlin verder met haar reis richting de oostkust en vertrok ik naar het Wildlife rescue center waar ik drie weken zou werken.

Dit wildlifecenter was in Gympie, zo'n twee uur van Brisbane vandaan in de 'outback'. Geen telefoonontvangst, geen winkels in de buurt en geen ander geluid in de omgeving dan het geluid van de beesten om je heen. Voor mij was dit een topervaring, een van mijn beste ervaringen sinds ik in Australië ben. Ik kwam daar aan met heel weinig kennis over kangaroos en koalas, ik had geen idee wat 'gliders' zijn en ik wist niet bij wat voor mensen ik terecht zou komen en hoe de accomodatie zou zijn. Gelukkig kwam ik op een super fijne plek terecht. Het wildlifecenter is van twee oudere mensen die hulp nodig hebben omdat ze het met zijn tweeën niet meer redden. Tijdens mijn verblijf waren er steeds twee andere vrijwilligers om te helpen. Super leuk om hen te leren kennen en samen voor de dieren te zorgen. Ik heb kleine baby-kangaroos flesjes melk gevoerd, alle hokken schoongemaakt, kangaroos aan hun staart opgetild als ze vervelend waren (want dat is de sterkste spier), met koalas geknuffeld, kippen en een kalf gevoerd en super veel gave herinneringen hieraan overgehouden. 's Avonds kookten we voor iedereen en aten we samen en we hielpen altijd waar we konden. De drie weken vlogen voorbij! Als je facebook hebt: op mijn pagina heb ik een filmpje gedeeld van een van de andere vrijwilligers waarin je kunt zien hoe deze weken waren :-)

Afijn, drie weken later was het tijd om mijn backpack weer in te pakken en de bus te nemen naar de volgende stop: Fraser Island! Hier had ik al een tour voor geboekt: twee nachten/drie dagen kamperen op dit grootste zandeiland van de wereld. Het was fantastisch, maar koud! Overdag was het goed te doen, maar 's nachts werd het rond de 6 graden en in een tentje met een dunne slaapzak is dat heel fris! Gelukkig was het eiland suuper mooi en was de groep super leuk, het waren drie topdagen! Ik heb zelf in een 4 wheel drive auto rondgereden op het eiland, in het zand. Supergaaf om te doen, zeker als je merkt dat je bijna vast komt te zitten maar gelukkig toch door kunt rijden. Tijdens deze tour heb ik Vanessa ontmoet, een Duits meisje dat dezelfde tour had geboekt voor de whitsundays. We besloten samen verder te reizen na Fraser Island, aangezien we toch dezelfde plannen hadden.

Na Fraser Island hebben we twee dagen overnacht in Agnes Water, een klein plaatsje waar je voor het laatst kunt surfen langs de oostkust als je omhoog reist. Aangezien ik al een surfcamp van zeven dagen in december gevolgd heb, heb ik hier geen les genomen maar Vanessa wel. Ook hebben we een scootertour gedaan: touren als een hells angel door dit dorpje en de omliggende heuvels. Heel grappig om te doen en iets heel anders dan altijd maar strand en surfen. Agnes water is zo klein dat we besloten snel door te gaan naar de volgende stop: Townsville en Magnetic Island. Townsville is een iets grotere stad, maar nog steeds vrij klein en er is weinig te doen. Magnetic Island ligt er ca. 20 minuten vandaan met de ferry. Dit is een klein eiland met veel natuur: veel wilde koalas en wandelpaden, veel stranden en een paar hele kleine 'dorpjes'. Hier bleven we een aantal dagen, omdat we onze tour voor de Whitsundays niet eerder konden doen. We vierden Vanessa's verjaardag op dit eiland en genoten van het strandleven in dit kleine paradijs. Na vijf nachten was het weer tijd om de backpack in te pakken (inmiddels ben ik hier heel goed in geworden, maar het dragen van de backpack op mijn rug blijft vervelend!) en we vertrokken richting Airlie beach.

Airlie beach is een leuk, klein dorpje met een beetje hetzelfde gevoel als Byron bay zonder de hippies. Er is strand, er zijn wat leuke winkeltjes en een aantal hostels. Alle backpackers komen hier naartoe om een tour op de whitsundays te doen, dus super makkelijk om mensen te leren kennen. Wij kwamen de eerste avond twee duitse jongens tegen die dezelfde tour als ons gingen doen, dus met hen zijn we deze week voornamelijk opgetrokken. De tour op de whitsundays was bijzonder, in verschillende opzichten. We hadden een tour geboekt met twee nachten accommodatie op een onbewoond eiland, in een 'resort'. Dit resort was meer een verlaten spookdorpje: qua onderhoud werd er niets meer gedaan en een groot deel was niet meer in gebruik. In principe geen probleem, totdat het gaat regenen en stormen. De eerste dag was prachtig: de zon scheen, de boottocht was relaxed en de zonsondergang op het eiland was super mooi. Helaas begon het de eerste nacht te regenen en te stormen: kokosnoten vielen van de palmbomen op ons dak wat echt een rotherrie maakte midden in de nacht. De volgende dag verbleven we de hele dag op de boot met een aantal stops om te snorkelen en whitehaven beach te bekijken. Het regende nog steeds, de golven waren heel hoog en het was koud. Maar: we konden wel van heel dichtbij een walvis zien! Het is op dit moment het seizoen dat de walvissen naar het noorden trekken voor het warmere klimaat, dus vanaf Fraser Island heb ik heel veel walvissen kunnen zien. Super gaaf, zeker vanaf een boot! Whitehaven beach was heel mooi: wit zand, blauwe zee en een super mooi uitzichtpunt. Helaas niet warm genoeg om op het strand te liggen, maar dat hebben we op genoeg plekken langs de oostkust wel kunnen doen. Ik ben nog nooit zo bruin geweest als nu trouwens! De zon is een stuk feller hier, insmeren met 50+ zonnebrand is echt nodig en zelfs dan wordt je nog lekker bruin:-). Heerlijk om zo de Australische winter door te komen.

Na Airlie beach zijn we vertrokken richting Cairns met onze laatste nachtbus! We vertrokken vrijdagavond en kwamen zaterdagochtend om 5.30u aan in Cairns, op mijn verjaardag :-). Het was gek om jarig te zijn en het niet te vieren met familie en vrienden, net als dat het gek was om kerst zonder familie en in de zomer te vieren. We hadden een relaxed dagje in Cairns, overdag taart gegeten in de zon en 's avonds uit gegaan. Heel erg bedankt voor alle felicitaties, hierdoor voelde ik me toch net iets meer jarig. Super leuk om berichtjes te krijgen van overal ter wereld. Mijn verjaardag was ook nog nooit zo lang, van 12uur 's nachts hier tot 12 uur 's nachts de volgende dag in Nederland.

Op dit moment verblijven Vanessa en ik bij de ouders van Amanda, mijn hostmom, in Cairns voor een aantal dagen. Deze week vlieg ik terug naar Canberra, zodat ik mijn visum voor Indonesië kan regelen en nog even wat kan werken in andere gezinnen voordat ik Australië verlaat. Heb ik al verteld over mijn plannen na Australië? Ik geloof het niet... Eind augustus vlieg ik naar Indonesië, Malang, om daar voor drie maanden Engelse les te geven! Dit is een soort stage, dus ik krijg een klein beetje betaald en gratis accommodatie. Super veel zin in! Eind november komt Kyra naar Azië zodat wij samen vier weken kunnen reizen door Vietnam en Cambodja, voordat ik weer terug vlieg naar Nederland. Waarschijnlijk ben ik dus voor kerst terug in Nederland, maar ik durf nog niets te beloven. Het kan ook eerder of later zijn, ik probeer jullie op de hoogte te houden :-)

Anyway, excuses voor dit mega lange verhaal. Als het is gelukt om dit helemaal te lezen: laat even een reactie achter :-). Ik zie dat veel mensen dit lezen maar ik heb geen idee wie dit leest dus let me know, ik vind het super leuk om iets van jullie te horen. Foto's zal ik binnenkort proberen te uploaden, deze website is zo traag daarmee dat ik even moet kijken of dat lukt. Meer foto's volgen binnenkort ook op facebook.

Veel liefs!

Next chapter!

De tijd is voorbij gevlogen! Mijn zeven maanden in Canberra zijn afgelopen, mijn baan als au-pair is afgerond. Het was een fantastisch avontuur, wat ik absoluut nog eens over zou doen als dat mogelijk zou zijn. Het was mijn beste tijd ooit. Australië is geweldig, de mensen zijn leuk, het Australische accent is mooi, de natuur is fantastisch en het gezin en mijn vrienden waren de kers op de taart. Ik heb hier zoveel leuke mensen leren kennen, dankzij hen is dit een onvergetelijke ervaring geworden.

Twee dagen geleden ben ik vertrokken uit Canberra. Afscheid nemen van het gezin was lastig, de kids zijn zoo leuk! Ik ga ze heel erg missen, hopelijk zie ik ze nog eens in Australië of Europa. En datzelfde geldt voor mijn nieuwe vrienden, ik had nooit verwacht dat ik in zo'n korte tijd zoveel goede vriendschappen op kon bouwen. Tijdens deze zeven maanden heb ik super veel geleerd: over mezelf, het leven, vrienden, kinderen, de engelse taal en Australië. Ik ben super, super dankbaar voor deze ervaring die mijn leven in alle opzichten zoveel rijker heeft gemaakt. Twijfel je of je naar het buitenland wilt? Absoluut doen, het is een fantastische ervaring waar je alleen maar sterker van wordt.

Op dit moment ben ik in Sydney, waar ik nog een weekje in het appartement van mijn hostfamily mag blijven. Caitlin komt deze week hier naartoe, en volgend weekend vertrekken we richting Brisbane. Met de bus reizen we langs de kust omhoog, tussendoor zullen we in een aantal plaatsen stoppen en overnachten zodat we rond 4 juni in Brisbane aankomen. Vanaf 6 juni ga ik vrijwilligerswerk doen op een wildlife rescue center voor drie weken vlakbij Brisbane, Caitlin reist vanaf dat moment alleen verder richting Cairns aangezien zij weer naar Canberra terug moet om voor haar gezin te werken. Ik heb super veel zin om meer van Australië te zien, om te werken op het wildlife rescue center en uiteindelijk helemaal richting het noorden te reizen waarbij ik heel veel gave mensen ga ontmoeten. Hoe mijn reis er na het vrijwilligerswerk precies uit gaat zien weet ik nog niet, maar daarover houd ik jullie op de hoogte. Eerst nog even een weekje van deze fantastische stad genieten en daarna lekker op reis! I'll keep you posted!

Liefs!!

Back in Canberra, het aftellen is begonnen!

Twee maanden later en vele avonturen rijker, tijd voor een update! De afgelopen twee weken was ik met mijn hostfamily in Cairns, een kleine stad in het noorden van Australië. Vanuit Canberra is het zo'n vier uur vliegen, wat aangeeft hoe groot Australië is! De omgeving daar is ook totaal anders, alsof je in een ander land bent. Cairns ligt in de tropics, dus veel rainforest, plantages en héél erg groen! Zeker vergeleken met de zomer in Canberra, waar alles uitdroogt en bruin wordt door de warmte. Voordat we vertrokken vertelde Amanda dat het wetseason geeindigd was, en dat het nu dus droog en warm zou zijn in plaats van nat en warm. Dat bleek niet helemaal waar te zijn, want we hebben bijna iedere dag (veel) regen gehad. Het ene moment scheen de zon, vijf minuten later kregen we een stortbui over ons heen. Gelukkig bleef het wel altijd warm, dus alles was ook zo weer opgedroogd. Een groot verschil met Nederland! De regen maakte het vaak ook net wat fijner qua humidity en benauwdheid, want benauwd en warm is geen goede combinatie! Het regenwoud is prachtig, de doorzichtige oceaan is waanzinnig en alles wat ik daar heb gedaan was fantastisch! Met de kids zijn we naar Fitzroy Island geweest, een eiland zo'n 40 minuten bij Cairns vandaan, waar we hebben gesnorkeld bij het Great Barrier Reef. Amazing! We hebben dorpjes in het regenwoud bezocht, watervallen bekeken, gezwommen in super heldere rivieren in het regenwoud en een oud historisch dorpje bezocht op de tablelands. Mijn hostfamily is fantastisch: naast dat ik met hen mee mocht op vakantie en zij me alles hebben laten zien in en om Cairns, kreeg ik ook genoeg mogelijkheden om zelf iets te ondernemen. Ik hoefde geen twee keer na te denken toen Amanda me vroeg wat ik graag zelf wilde doen: SKYDIVEN natuurlijk!! In deze omgeving, met dit weer, in dit land, dit moest ik gewoon doen! Dus daar ging ik, in een klein vliegtuigje met vijf andere skydivers en de instructeurs, op naar 14000ft! Het was eng, maar zoooo gaaf. Het gaafste wat ik ooit heb gedaan. Het is zo raar om je uit een vliegtuigje te laten vallen en de aarde op je af zien komen terwijl je super snel omlaag valt! Adembenemend, letterlijk en figuurlijk! Iets om nooit te vergeten en hopelijk iets om nog eens te kunnen doen op een later moment. Naast het skydiven ben ik ook een dag met een boot mee de oceaan op gegaan. Het snorkelen op Fitzroy Island was super mooi, maar omdat dit dichtbij het eiland was was het water niet super helder en het koraal niet super kleurrijk. Deze boot ging niet naar een eiland, maar bleef in de oceaan vanwaar je kon snorkelen en duiken. Ik ben twee keer gaan scubadiven, want hoe dieper je gaat hoe mooier het wordt! En mooi, dat was het zeker! Het was spannend, want ik had niet eerder gedoken, maar zo speciaal om te doen! We zagen schildpadden, koraal in alle kleuren, vissen in alle kleuren en maten, en zelfs een white tip reef shark! Geweldig om te zien, geweldig om te doen, weer iets om nooit te vergeten.

Aan al het goede komt een einde, dus ook aan deze vakantie. Na twee weken zijn we nu weer terug in Canberra, back to real life. School gaat weer beginnen, Amanda gaat weer aan het werk en mijn tijd zit er hier bijna op! Over drie weken arriveert de nieuwe au-pair, de tijd is echt voorbij gevlogen. Zeven maanden later.. Niet te geloven. Ik blijf daarna nog een week, om de nieuwe au-pair 'in te werken', en daarna verlaat in Canberra en dit gezin en start mijn tijd als backpacker!

Mijn vervolgplannen beginnen eindelijk concreet te worden. Rond 20 mei vertrek ik naar Sydney, vanuit Sydney ga ik richting het noorden reizen (yep, daar is het een stuk warmer! De winter in Canberra is als een milde winter voor ons. Inmiddels is het 's nachts nog maar ca. 8 graden, maar overdag wel nog 20/25 graden. Een groot verschil, maar dat verschil wordt de komende tijd steeds kleiner.). Op 6 juni start ik als vrijwilliger bij een wildelife rescue centre, waar ik gedurende drie weken zal helpen met het verzorgen van koala's, kangaroos, slangen en al het andere wildlife dat hulp nodig heeft. Dit rescuecentre is van twee oudere mensen (70+), die dit zelf financieren en hulp van vrijwilligers nodig hebben om dit te kunnen blijven doen. Ik ben daar waarschijnlijk met twee andere vrijwilligers en ik krijg food and accomodation tijdens mijn verblijf. Dit is iets wat ik heel graag wil doen, dus ik ben super blij dat ik dit heb kunnen regelen. Het is op de route tijdens mijn reis richting het noorden, vlakbij Brisbane, dus een goede break van het hostelleven en reizen. Na drie weken volunteering vervolg ik mijn reis richting het noorden, wat ik dan precies ga doen weet ik nog niet maar daar heb ik nog meer dan genoeg tijd voor. Genoeg backpackers die hetzelfde doen als ik, genoeg mensen om te ontmoeten. Wanneer ik terug kom naar Nederland weet ik dus ook nog steeds niet (Sorry opa en oma!), de tijd zal het uitwijzen. De komende drie weken ga ik extra genieten van de kids, de familie en mijn vrienden hier, zodat ik daarna tevreden en voldaan mijn reis kan starten. Ik zie nu al op tegen het afscheid dat komen gaat, maar gelukkig staat mij een nieuw avontuur te wachten waar ik ook heel veel zin in heb en heb ik er een familie aan de andere kant van de wereld bij gekregen! :-)

Hou me op de hoogte van jullie avonturen, ik probeer up to date te blijven voor jullie!

Veel liefs!

What's next?

Time flies! Het is bijna niet te geloven, maar ik woon alweer vier maanden aan de andere kant van de wereld en in een kleine drie maanden verlaat ik dit gezin in Canberra! Wat iedereen mij vertelde voordat ik vertrok, vertel ik nu aan iedereen want het is echt waar: de tijd vliegt als je het naar je zin hebt. Het voelt totaal niet alsof ik hier al vier maanden woon, de tijd vliegt echt voorbij dus voordat ik het weet gaat het volgende hoofdstuk in mijn reisboek beginnen. Hoe dat hoofdstuk eruit gaat zien weet ik nog niet, maar daarover straks meer.

Inmiddels weet ik dat ik rond 14 mei dit gezin ga verlaten. Dat weekend komt de nieuwe au-pair hier aan; een Duits meisje gaat mij voor de volgende zes maanden opvolgen. Dat betekent dat ik precies zeven maanden bij dit gezin blijf, een maandje langer dan van te voren afgesproken. Voor mij een prima optie, omdat ik toch nog geen plannen had na mijn tijd hier en voor de familie perfect omdat de nieuwe au-pair pas half mei kan starten. Iedereen dus blij :-) Op dit moment is Simon voor een aantal maanden vertrokken, en komt hij vanaf nu dus niet meer in het weekend thuis zoals dat voor de kerstvakantie wel het geval was. Voor de kids even wennen, maar tot nu toe gaat het goed. Ik werk nog steeds ca. 35 uur in de week, heb twee dagen in de week vrij tijdens schooluren waarin ik zelf iets kan ondernemen en mijn weekend start nog steeds op vrijdag rond 13 uur. Prima geregeld dus. De kids zijn nog steeds schatjes (maar af en toe moet ik natuurlijk uitgetest worden haha, heerlijk om te zien wat ze proberen hen hoe ze op mij reageren). In de weekenden zie ik vrienden en heb ik meestal wat tijd zonder de familie zodat ik er weer een week goed tegenaan kan (want het kan ook best vermoeiend zijn om voor drie kids te zorgen, ook al zou je dat misschien niet denken!). Zo was er twee weken geleden een Multicultural Festival in Canberra, waarbij het hele centrum vol stond met eetkraampjes uit alle delen van de wereld gedurende een heel weekend. Ja, ze hadden zelfs twee kraampjes met 'Dutch Pancakes', oftewel poffertjes! Drukbezochte kraampjes, en ze vielen ook erg goed in de smaak bij mijn internationale vrienden :-) Er werd gedanst en muziek gemaakt, gedronken en gelachen. Erg leuk om op die manier meer te weten te komen over allerlei verschillende nationaliteiten. En dat is sowieso een punt waarom ik zo blij ben met mijn keuze om naar Australië te gaan. Ik zie niet alleen dit prachtige land, ik leer ook zoveel over andere landen, andere culturen en andere mensen. Zoveel meer dan wanneer ik in Nederland was gebleven, iets waarvoor ik nu al heel dankbaar ben want dat maakt mijn leven zoveel rijker. Still the best decision ever!

Naast al het plezier dat ik hier heb terwijl ik nieuwe mensen leer kennen, de omgeving rondom Canberra ontdek en heerlijk van de zomer geniet (volgende week begint de herfst! Maar vandaag was het nog 'gewoon' 37 graden), moet ik nu ook plannen gaan maken voor mijn tijd in Australië als ik bij dit gezin vertrek. Ik vertrok vrij blanco naar Australië: het gezin had ik natuurlijk al gevonden maar verder had ik geen idee wat ik nog meer zou willen doen en voor hoe lang ik zou willen blijven. Je zou zeggen dat dit inmiddels wel wat duidelijker is geworden aangezien ik hier al vier maanden ben, maar niets in minder waar. Er zijn een aantal opties waartussen ik kan kiezen en tot nu toe heb ik die keuze simpelweg nog niet kunnen maken. Want, wil ik nog een extra jaar in Australië blijven? In dat geval moet ik op zoek gaan naar Regional Work, bijvoorbeeld farm work, zodat ik daarna mijn second year visa kan aanvragen. Dit werk moet je voor drie maanden doen. Na mijn tijd in Canberra heb ik nog vijf maanden over voordat mijn huidige visum eindigt. Ga ik niet voor een tweede jaar, dan kan ik dus vijf maanden rondreizen en werken voordat ik naar een ander land moet vertrekken. Nieuw-Zeeland, Azië.. Er is nog zoveel meer om te zien en te doen! What to do, that's the question. Gelukkig heb ik nog even om daarover na te denken. Maaaar... heb je tips, adviezen, gedachten, inspiratie of wat dan ook voor mij: laat het me weten! Alles is welkom, dus reageer of gebruik mail, telefoon (0061 478527173 in case you still have my Dutch number), whats-app, facetime, skype, facebook, instagram, postduif, flessenpost, whatever om mij te laten weten hoe jij hierover denkt. Of stuur gewoon een leuk berichtje om te laten weten dat je dit (eindeloze) verhaal gelezen hebt en (nog steeds of sinds kort) met me meereist :-) Oh en suggesties/input voor mijn blog is ook altijd welkom, want voor mij is mijn leven nu vrij 'normaal' waardoor ik vaak vergeet jullie op de hoogte te houden, terwijl ik dat wel graag doe. Mis je iets in mijn verhalen, wil je iets weten over mijn leven down under, anything else, laat het me weten! So: I'll talk to you soon! :-)

Liefs!

Three months later

2016 is begonnen: tijd voor een nieuwe update! Allereerst natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar, hopelijk brengt 2016 heel veel geluk! Mijn jaar in Australië is fantastisch begonnen, het was een hele gave kerstvakantie in de zomer!

Op dit moment ben ik weer terug in Canberra, terug van drie weken vakantie zonder het gezin. Het begon als een gekke ervaring, want ik ging voor het eerst alleen op vakantie en sliep voor het eerst in een hostel. Gelukkig was dat maar een nacht in Sydney, want op maandag vertrok ik met het surfcamp naar Gerroa om in 7 dagen te leren surfen! Wow wat is dat gaaf om te doen! Het is moeilijk, maar als je eenmaal kunt opstaan en veel kunt oefenen dan is het zo leuk! Helaas verdraaide ik mijn knie op de tweede dag van het surfcamp (bad luck, shit happens) waardoor ik een aantal lessen moest skippen. Toch was het een fantastische week, waarin ik zoveel leuke mensen heb leren kennen en zoveel heb gelachen dat we geen buikspieroefeningen meer hoefden te doen. Dat geldt overigens voor de hele vakantie, haha. Tijdens mijn surfcampweek was het ook kerst, hier vieren ze alleen Christmasday op de 25e. Op die dag hadden we geen surfles, dus konden we doen wat we wilden. Wij zijn natuurlijk maar het strand gegaan: mijn eerste kerst op het strand! Het voelde totaal niet als kerst, net als dat het nu totaal niet als januari 2016 voelt! Het is nog steeds zo raar dat het nu winter is in Europa en dat ik dit verhaal typ in de tuin in 33graden. Het voelt dus alsof ik kerst en oud en nieuw heb overgeslagen dit jaar, maar dat geeft niet. Wat ik ervoor in de plaats heb gekregen is een ervaring die ik nooit zal vergeten.

Anyway, na mijn surfcamp ben ik terug gegaan naar het appartement in Sydney, waar ik een week ben gebleven. Caitlin, een Amerikaanse au-pair kwam die week ook naar het appartement, zodat we samen NYE konden vieren in Sydney en daarna naar Melbourne konden vliegen. NYE in Sydney was amazing! We zijn niet naar het grote vuurwerk bij de Harbourbridge gegaan, omdat we geen zin hadden om 12u van te voren daar een plek te zoeken. Daarom zijn we bij het appartement gebleven, Thomas en Michelle kwamen naar ons toe en om 12u hebben we het vuurwerk vanaf het dak bekeken. Dat was heel gaaf om te zien! Een fantastische start van 2016! Die week zijn we ook naar de Blue Mountains gegaan, een natuurgebied 1 uur van Sydney vandaan. Het was zo mooi daar! We hebben maar een klein stukje gezien, dus daar moet ik zeker nog eens naar terug. Verder hebben we veel andere mensen ontmoet, vrienden uit Canberra gezien en het nachtleven van Sydney uitgeprobeerd. Dat resulteerde in een aantal late nachten, en heel veel dansen en lachen. Again, it was a great week!

Na zeven dagen vlogen we naar Melbourne. Op de kaart lijkt het alsof het dicht bij Sydney is, maar het was toch 1,5uur vliegen. Een beetje te vergelijken met Zuid-Frankrijk vanuit Nederland, maar dan is Melbourne de dichtstbijzijnde grote stad vanuit Sydney. Om jullie een idee te geven van de afstanden hier, alles is zo ver weg! Caitlin en ik hadden het idee om couchsurfing te gebruiken om een slaapplek te vinden in Melbourne, dus de eerste twee nachten sliepen we bij Rahul thuis op de couch (niet de beste, maar het scheelt een hoop geld.) Rahul liet ons alles in Melbourne zien, super leuk dat hij daar de tijd voor had aangezien wij voor het eerst in Melbourne waren. Na twee nachten hebben we een auto gehuurd en hebben Cautlin en ik de Great Ocean Roan gedaan. Wauw!! Moeilijk te beschrijven hoe mooi het daar is, het is zo gaaf om over de Great Ocean Road te rijden, de blauwe oceaan en rotsen te zien! Muziek aan, ramen open, heerlijk vals meezingen en het beste uitzicht ever: wat wil je nog meer? Het was echt een van de beste ervaringen hier tot nu toe, ik kan dan ook niet wachten om meer van Australië te zien. Na de Great Ocean Road sliepen we bij een andere jongen thuis, hij was amper thuis dus wij konden zelf onze gang gaan. We zijn naar de Hanging Rocks geweest (prachtig uitzicht) en natuurlijk hebben we ook het nachtleven in Melbourne uitgetest. Melbourne kwam als beste uit de test, hoewel er voor beide steden meer ervaringen nodig zijn ;-)

Dus, wat begon als een gekke ervaring, eindigde als een ervaring om nooit te vergeten en als mijn beste vakantie ooit! Het heeft mijn reislust aangewakkerd, want ik kan echt niet wachten om meer van dit prachtige land te zien. Die plannen ga ik binnenkort maken, aangezien ik hier alweer 3 maanden ben en ik rond april/mei stop bij dit gezin. Time flies!! Tegelijkertijd is het ook fijn om nu weer terug te zijn in Canberra, waar ik in mijn eigen fijne bed kan slapen en een heerlijke douche heb. Ook was het natuurlijk fijn om het gezin weer te zien. De kids hebben nog drie weken zomervakantie, ouders gaan weer aan het werk dus ik heb veel tijd met de kids de komende weken. Vandaag mijn laatste dag om me daarop voor te bereiden, en dan is het tijd voor het chte leven: back to reality! But still a very good reality :-)

My best decision ever?

Ongeveer 7 maanden geleden kwam ik op het idee om als au-pair te gaan werken in Australie. Ik wist dat er iets moest veranderen in mijn leven, ik was (al dan niet tijdelijk) gestopt met mijn tweede studie en was dus op een punt gekomen dat ik moest bedenken wat ik nu wilde gaan doen. Ik had een andere baan kunnen zoeken, mijn tweede studie kunnen afronden.. maar ik wist vanaf het moment dat ik het idee had om naar Australie te gaan al dat ik dit ook echt moest gaan doen. Waarom weet ik niet, want het is niet iets wat ik altijd al heb willen doen. Ik besloot mijn gevoel te volgen, en dus begon op dat moment mijn avontuur!

En wat voor avontuur! Het vinden van een gastgezin, alleen op reis naar de andere kant van de wereld en een nieuw (tijdelijk) leven opbouwen bij een gezin waar ik een paar keer mee had geskyped voordat ik vertrok. Ik heb wel eens gelezen dat het avontuur begint zodra je iets doet buiten je eigen comfortzone. Hier kan ik me nu alleen maar bij aansluiten, want in al deze weken heb ik al zo vaak iets gedaan buiten mijn comfortzone wat zoveel mooie ervaringen heeft opgeleverd. Nieuwe vrienden, nieuw eten, nieuwe plekken ontdekken, nieuwe cultuur, nieuwe activiteiten.. En nu al merk ik dat door al deze nieuwe ervaringen mijn comfortzone een stuk groter wordt. Alleen naar het strand? In Nederland zou ik dit niet doen, maar hier is het heerlijk om af en toe iets alleen te doen. Afspreken met iemand die ik niet eerder gezien heb? In Nederland zou ik dit echt niet doen, maar hier moet je wel als je nieuwe mensen wilt leren kennen! Dit is niet echt mijn ding, want onzeker als ik ben twijfel ik op dit soort momenten aan alles maar ook hier word ik steeds beter in. En gelukkig bestaat Facebook en heb ik via Facebook heel veel leuke au-pairs en locals leren kennen. Tot vorige week voelde ik me een beetje oud als au-pair, aangezien de meeste au-pairs rond de 18-22 jaar zijn. Ik vond het tijd om ook een paar 'oudere' au-pairs te ontmoeten, wat ook gelukt is na mijn oproep in een van de facebookgroepen. Het is heel leuk om zoveel verschillende mensen te leren kennen en in weekenden of 's avonds iets met hen te doen.

Over twee weken start de zomervakantie (gek he?) hier, de kids zijn dus zes weken vrij! Het is zo raar om kerstliedjes te zingen, overal kerstversieringen te zien en naar christmasparty's te gaan terwijl het 30 graden is! Het voelt alsof het juni/juli is, terwijl 2015 bijna is afgelopen! De eerste drie weken van de zomervakantie heb ik ook vakantie en kan ik dus doen wat ik wil. De eerste week ga ik leren surfen met een surfcamp: voor mij dus een echte kerst op het strand dit jaar! Hier heb ik zoveel zin in! Daarna ga ik naar Sydney om daar NewYearsEve te vieren en daarna wil ik naar Melbourne gaan, waarschijnlijk met een andere au-pair. Super leuke plannen, dus dat moet een topvakantie worden!

Dus ja, was dit mijn best decision ever? Ik denk het wel! Een paar weken geleden had ik het iets lastiger met de overgang naar het leven hier (die warmte elke dag is best wel wennen als je dit alleen gewend bent van een vakantie!) en het missen van vrienden en familie, maar inmiddels heb ik mijn draai hier gevonden. Het voelt nu als mijn leven, het voelt als de beste keuze ooit en het voelt alsof het alleen maar beter gaat worden. En als ik iets heb geleerd het afgelopen jaar, dan is het wel om mijn hart te volgen. That will tell me where I have to go :)

Oh en dat betekent natuurlijk niet dat ik Nederland niet mis! We hebben hier onze schoen gezet, Sinterklaas heeft ons kruidnoten gegeven (wat heeeerlijk was om hier te eten!!) en ik kijk af en toe naar NOS journaal hier op tv (yep dat wordt hier iedere middag uitgezonden haha). Ik vind het suuuuper leuk om berichtjes van jullie te krijgen, dus please blijf dat doen (of stuur iets als je dat nog niet gedaan hebt:))! Facebookmessenger, whatsapp, skype, instagram, imessage, e-mail, alles is goed! Hou ook alsjeblieft geen rekening met het tijdsverschil, stuur iets als je eraan denkt en ik weet zeker dat ik er blij van wordt zodra ik het lees!

Heel veel liefs!!! Ik stuur een klein beetje warmte naar jullie toe, dit weekend wordt het wel erg warm hier ;)