Twee maanden later... Sorry sorry sorry, de tijd vliegt en het schrijven is er geheel bij ingeschoten! Ik ga proberen jullie een goede update van mijn reis langs de oostkust te geven, zo kort mogelijk!

Eind mei ben ik met Caitlin vertrokken van Sydney naar Byron Bay, nadat we een week in Sydney waren gebleven. Het enige dat ik van te voren geboekt had was het busticket (hop on, hop off: langs de gehele oostkust kun je deze bus nemen wanneer je wilt gedurende drie maanden, zolang je in dezelfde richting blijft reizen) en een tour voor Fraser Island en de Whitsundays.

We begonnen de reis richting Byron Bay met een nachtbus: 12 uur in dezelfde bus. Dit heb ik een aantal keer gedaan tijdens mijn reis: het bespaart hostelkosten omdat je 'overnacht' in de bus en je mist geen reisdagen omdat je 's nachts reist. Alleen een klein nadeel: slapen in deze bus lukt amper. De bus stopt vaak en het is niet echt comfortabel. Aangezien Australië zoooo mega groot is, ontkom je er niet aan om lange busritten te maken en dan is een nachtbus toch een goede optie. Byron bay was een klein, leuk plaatsje met veel strand en meer het hippie-gevoel. Wij hadden regen deze dagen, dus lang zijn we er niet gebleven. Samen zijn we door gegaan naar Brisbane, de laatste grote stad aan de oostkust. Niet heel bijzonder, maar leuk om twee dagen rond te lopen. Vanaf Brisbane ging Caitlin verder met haar reis richting de oostkust en vertrok ik naar het Wildlife rescue center waar ik drie weken zou werken.

Dit wildlifecenter was in Gympie, zo'n twee uur van Brisbane vandaan in de 'outback'. Geen telefoonontvangst, geen winkels in de buurt en geen ander geluid in de omgeving dan het geluid van de beesten om je heen. Voor mij was dit een topervaring, een van mijn beste ervaringen sinds ik in Australië ben. Ik kwam daar aan met heel weinig kennis over kangaroos en koalas, ik had geen idee wat 'gliders' zijn en ik wist niet bij wat voor mensen ik terecht zou komen en hoe de accomodatie zou zijn. Gelukkig kwam ik op een super fijne plek terecht. Het wildlifecenter is van twee oudere mensen die hulp nodig hebben omdat ze het met zijn tweeën niet meer redden. Tijdens mijn verblijf waren er steeds twee andere vrijwilligers om te helpen. Super leuk om hen te leren kennen en samen voor de dieren te zorgen. Ik heb kleine baby-kangaroos flesjes melk gevoerd, alle hokken schoongemaakt, kangaroos aan hun staart opgetild als ze vervelend waren (want dat is de sterkste spier), met koalas geknuffeld, kippen en een kalf gevoerd en super veel gave herinneringen hieraan overgehouden. 's Avonds kookten we voor iedereen en aten we samen en we hielpen altijd waar we konden. De drie weken vlogen voorbij! Als je facebook hebt: op mijn pagina heb ik een filmpje gedeeld van een van de andere vrijwilligers waarin je kunt zien hoe deze weken waren :-)

Afijn, drie weken later was het tijd om mijn backpack weer in te pakken en de bus te nemen naar de volgende stop: Fraser Island! Hier had ik al een tour voor geboekt: twee nachten/drie dagen kamperen op dit grootste zandeiland van de wereld. Het was fantastisch, maar koud! Overdag was het goed te doen, maar 's nachts werd het rond de 6 graden en in een tentje met een dunne slaapzak is dat heel fris! Gelukkig was het eiland suuper mooi en was de groep super leuk, het waren drie topdagen! Ik heb zelf in een 4 wheel drive auto rondgereden op het eiland, in het zand. Supergaaf om te doen, zeker als je merkt dat je bijna vast komt te zitten maar gelukkig toch door kunt rijden. Tijdens deze tour heb ik Vanessa ontmoet, een Duits meisje dat dezelfde tour had geboekt voor de whitsundays. We besloten samen verder te reizen na Fraser Island, aangezien we toch dezelfde plannen hadden.

Na Fraser Island hebben we twee dagen overnacht in Agnes Water, een klein plaatsje waar je voor het laatst kunt surfen langs de oostkust als je omhoog reist. Aangezien ik al een surfcamp van zeven dagen in december gevolgd heb, heb ik hier geen les genomen maar Vanessa wel. Ook hebben we een scootertour gedaan: touren als een hells angel door dit dorpje en de omliggende heuvels. Heel grappig om te doen en iets heel anders dan altijd maar strand en surfen. Agnes water is zo klein dat we besloten snel door te gaan naar de volgende stop: Townsville en Magnetic Island. Townsville is een iets grotere stad, maar nog steeds vrij klein en er is weinig te doen. Magnetic Island ligt er ca. 20 minuten vandaan met de ferry. Dit is een klein eiland met veel natuur: veel wilde koalas en wandelpaden, veel stranden en een paar hele kleine 'dorpjes'. Hier bleven we een aantal dagen, omdat we onze tour voor de Whitsundays niet eerder konden doen. We vierden Vanessa's verjaardag op dit eiland en genoten van het strandleven in dit kleine paradijs. Na vijf nachten was het weer tijd om de backpack in te pakken (inmiddels ben ik hier heel goed in geworden, maar het dragen van de backpack op mijn rug blijft vervelend!) en we vertrokken richting Airlie beach.

Airlie beach is een leuk, klein dorpje met een beetje hetzelfde gevoel als Byron bay zonder de hippies. Er is strand, er zijn wat leuke winkeltjes en een aantal hostels. Alle backpackers komen hier naartoe om een tour op de whitsundays te doen, dus super makkelijk om mensen te leren kennen. Wij kwamen de eerste avond twee duitse jongens tegen die dezelfde tour als ons gingen doen, dus met hen zijn we deze week voornamelijk opgetrokken. De tour op de whitsundays was bijzonder, in verschillende opzichten. We hadden een tour geboekt met twee nachten accommodatie op een onbewoond eiland, in een 'resort'. Dit resort was meer een verlaten spookdorpje: qua onderhoud werd er niets meer gedaan en een groot deel was niet meer in gebruik. In principe geen probleem, totdat het gaat regenen en stormen. De eerste dag was prachtig: de zon scheen, de boottocht was relaxed en de zonsondergang op het eiland was super mooi. Helaas begon het de eerste nacht te regenen en te stormen: kokosnoten vielen van de palmbomen op ons dak wat echt een rotherrie maakte midden in de nacht. De volgende dag verbleven we de hele dag op de boot met een aantal stops om te snorkelen en whitehaven beach te bekijken. Het regende nog steeds, de golven waren heel hoog en het was koud. Maar: we konden wel van heel dichtbij een walvis zien! Het is op dit moment het seizoen dat de walvissen naar het noorden trekken voor het warmere klimaat, dus vanaf Fraser Island heb ik heel veel walvissen kunnen zien. Super gaaf, zeker vanaf een boot! Whitehaven beach was heel mooi: wit zand, blauwe zee en een super mooi uitzichtpunt. Helaas niet warm genoeg om op het strand te liggen, maar dat hebben we op genoeg plekken langs de oostkust wel kunnen doen. Ik ben nog nooit zo bruin geweest als nu trouwens! De zon is een stuk feller hier, insmeren met 50+ zonnebrand is echt nodig en zelfs dan wordt je nog lekker bruin:-). Heerlijk om zo de Australische winter door te komen.

Na Airlie beach zijn we vertrokken richting Cairns met onze laatste nachtbus! We vertrokken vrijdagavond en kwamen zaterdagochtend om 5.30u aan in Cairns, op mijn verjaardag :-). Het was gek om jarig te zijn en het niet te vieren met familie en vrienden, net als dat het gek was om kerst zonder familie en in de zomer te vieren. We hadden een relaxed dagje in Cairns, overdag taart gegeten in de zon en 's avonds uit gegaan. Heel erg bedankt voor alle felicitaties, hierdoor voelde ik me toch net iets meer jarig. Super leuk om berichtjes te krijgen van overal ter wereld. Mijn verjaardag was ook nog nooit zo lang, van 12uur 's nachts hier tot 12 uur 's nachts de volgende dag in Nederland.

Op dit moment verblijven Vanessa en ik bij de ouders van Amanda, mijn hostmom, in Cairns voor een aantal dagen. Deze week vlieg ik terug naar Canberra, zodat ik mijn visum voor Indonesië kan regelen en nog even wat kan werken in andere gezinnen voordat ik Australië verlaat. Heb ik al verteld over mijn plannen na Australië? Ik geloof het niet... Eind augustus vlieg ik naar Indonesië, Malang, om daar voor drie maanden Engelse les te geven! Dit is een soort stage, dus ik krijg een klein beetje betaald en gratis accommodatie. Super veel zin in! Eind november komt Kyra naar Azië zodat wij samen vier weken kunnen reizen door Vietnam en Cambodja, voordat ik weer terug vlieg naar Nederland. Waarschijnlijk ben ik dus voor kerst terug in Nederland, maar ik durf nog niets te beloven. Het kan ook eerder of later zijn, ik probeer jullie op de hoogte te houden :-)

Anyway, excuses voor dit mega lange verhaal. Als het is gelukt om dit helemaal te lezen: laat even een reactie achter :-). Ik zie dat veel mensen dit lezen maar ik heb geen idee wie dit leest dus let me know, ik vind het super leuk om iets van jullie te horen. Foto's zal ik binnenkort proberen te uploaden, deze website is zo traag daarmee dat ik even moet kijken of dat lukt. Meer foto's volgen binnenkort ook op facebook.

Veel liefs!