Time flies! Het is bijna niet te geloven, maar ik woon alweer vier maanden aan de andere kant van de wereld en in een kleine drie maanden verlaat ik dit gezin in Canberra! Wat iedereen mij vertelde voordat ik vertrok, vertel ik nu aan iedereen want het is echt waar: de tijd vliegt als je het naar je zin hebt. Het voelt totaal niet alsof ik hier al vier maanden woon, de tijd vliegt echt voorbij dus voordat ik het weet gaat het volgende hoofdstuk in mijn reisboek beginnen. Hoe dat hoofdstuk eruit gaat zien weet ik nog niet, maar daarover straks meer.

Inmiddels weet ik dat ik rond 14 mei dit gezin ga verlaten. Dat weekend komt de nieuwe au-pair hier aan; een Duits meisje gaat mij voor de volgende zes maanden opvolgen. Dat betekent dat ik precies zeven maanden bij dit gezin blijf, een maandje langer dan van te voren afgesproken. Voor mij een prima optie, omdat ik toch nog geen plannen had na mijn tijd hier en voor de familie perfect omdat de nieuwe au-pair pas half mei kan starten. Iedereen dus blij :-) Op dit moment is Simon voor een aantal maanden vertrokken, en komt hij vanaf nu dus niet meer in het weekend thuis zoals dat voor de kerstvakantie wel het geval was. Voor de kids even wennen, maar tot nu toe gaat het goed. Ik werk nog steeds ca. 35 uur in de week, heb twee dagen in de week vrij tijdens schooluren waarin ik zelf iets kan ondernemen en mijn weekend start nog steeds op vrijdag rond 13 uur. Prima geregeld dus. De kids zijn nog steeds schatjes (maar af en toe moet ik natuurlijk uitgetest worden haha, heerlijk om te zien wat ze proberen hen hoe ze op mij reageren). In de weekenden zie ik vrienden en heb ik meestal wat tijd zonder de familie zodat ik er weer een week goed tegenaan kan (want het kan ook best vermoeiend zijn om voor drie kids te zorgen, ook al zou je dat misschien niet denken!). Zo was er twee weken geleden een Multicultural Festival in Canberra, waarbij het hele centrum vol stond met eetkraampjes uit alle delen van de wereld gedurende een heel weekend. Ja, ze hadden zelfs twee kraampjes met 'Dutch Pancakes', oftewel poffertjes! Drukbezochte kraampjes, en ze vielen ook erg goed in de smaak bij mijn internationale vrienden :-) Er werd gedanst en muziek gemaakt, gedronken en gelachen. Erg leuk om op die manier meer te weten te komen over allerlei verschillende nationaliteiten. En dat is sowieso een punt waarom ik zo blij ben met mijn keuze om naar Australië te gaan. Ik zie niet alleen dit prachtige land, ik leer ook zoveel over andere landen, andere culturen en andere mensen. Zoveel meer dan wanneer ik in Nederland was gebleven, iets waarvoor ik nu al heel dankbaar ben want dat maakt mijn leven zoveel rijker. Still the best decision ever!

Naast al het plezier dat ik hier heb terwijl ik nieuwe mensen leer kennen, de omgeving rondom Canberra ontdek en heerlijk van de zomer geniet (volgende week begint de herfst! Maar vandaag was het nog 'gewoon' 37 graden), moet ik nu ook plannen gaan maken voor mijn tijd in Australië als ik bij dit gezin vertrek. Ik vertrok vrij blanco naar Australië: het gezin had ik natuurlijk al gevonden maar verder had ik geen idee wat ik nog meer zou willen doen en voor hoe lang ik zou willen blijven. Je zou zeggen dat dit inmiddels wel wat duidelijker is geworden aangezien ik hier al vier maanden ben, maar niets in minder waar. Er zijn een aantal opties waartussen ik kan kiezen en tot nu toe heb ik die keuze simpelweg nog niet kunnen maken. Want, wil ik nog een extra jaar in Australië blijven? In dat geval moet ik op zoek gaan naar Regional Work, bijvoorbeeld farm work, zodat ik daarna mijn second year visa kan aanvragen. Dit werk moet je voor drie maanden doen. Na mijn tijd in Canberra heb ik nog vijf maanden over voordat mijn huidige visum eindigt. Ga ik niet voor een tweede jaar, dan kan ik dus vijf maanden rondreizen en werken voordat ik naar een ander land moet vertrekken. Nieuw-Zeeland, Azië.. Er is nog zoveel meer om te zien en te doen! What to do, that's the question. Gelukkig heb ik nog even om daarover na te denken. Maaaar... heb je tips, adviezen, gedachten, inspiratie of wat dan ook voor mij: laat het me weten! Alles is welkom, dus reageer of gebruik mail, telefoon (0061 478527173 in case you still have my Dutch number), whats-app, facetime, skype, facebook, instagram, postduif, flessenpost, whatever om mij te laten weten hoe jij hierover denkt. Of stuur gewoon een leuk berichtje om te laten weten dat je dit (eindeloze) verhaal gelezen hebt en (nog steeds of sinds kort) met me meereist :-) Oh en suggesties/input voor mijn blog is ook altijd welkom, want voor mij is mijn leven nu vrij 'normaal' waardoor ik vaak vergeet jullie op de hoogte te houden, terwijl ik dat wel graag doe. Mis je iets in mijn verhalen, wil je iets weten over mijn leven down under, anything else, laat het me weten! So: I'll talk to you soon! :-)

Liefs!