Precies vier weken geleden ben ik in Sydney aangekomen. Nu ik dit hier opschrijf besef ik me dat de tijd echt heel snel gaat. Dit betekent namelijk ook dat ik al op 1/6e (!!) van mijn tijd bij het gezin zit! Dat klinkt alsof ik alweer bijna vertrek, dus laat ik daar maar niet bij stilstaan. Waar ik voor jullie wel bij stil wil staan zijn al mijn geweldige ervaringen hier Down Under tot nu toe. Ik ga proberen het kort te houden. Mocht je meer willen zien: de foto's op mijn facebook geven een goede indruk van mijn leven hier en ook in dit geval zeggen beelden meer dan woorden :)

Goed, waar te beginnen?! With the family I guess:) De familie is echt super leuk, de kindjes zijn super lief en het voelt nog steeds als een hele goede match (hopelijk geldt dit ook voor hen haha). Ik voel me thuis in het huis, de familie betrekt me bij andere activiteiten maar laat me ook mijn eigen gang gaan dus mijn leven hier bevalt me goed! Canberra is niet een hele boeiende stad. Er is super veel natuur in en om Canberra (dus ook Kangaroos!), er zijn heel veel shoppingcentres en alles is makkelijk en snel bereikbaar met de auto. Voor een gezin is dit echt een ideale stad! Voor jongeren (val ik nog onder die doelgroep?! Probably not haha) is het wat minder interessant, hoewel er ook in het centrum van Canberra van alles te doen is. Uiteindelijk moet je het zelf overal leuk maken en dat kan hier natuurlijk ook :)

Naast het gezin heb ik inmiddels ook andere mensen leren kennen. Andere au-pairs, zoals een Belgisch en Italiaans meisje, maar ook locals uit Canberra. Het is leuk om met een local Canberra te verkennen en zo meer te weten te komen over de geschiedenis van Australië, want eigenlijk weet/wist ik daar heel weinig vanaf. Dat geldt ook voor de sporten hier trouwens. Vorige week was de Melbourne-cup, ik had er nog nooit van gehoord maar hier in Australië is dat het belangrijkste sportevenement. Het is een paardenrace en iedereen zet geld in op het paard dat volgens hen gaat winnen. Het was een race van 3 minuten, leuk om te zien maar ik begrijp nog steeds niet waarom dit zo'n belangrijk evenement is. Dan is er ook nog cricket, dat seizoen is net gestart dus dat komt nu ook vaker langs op televisie. Ze hebben me geprobeerd de regels uit te leggen maar ik snap er nog steeds niks van, wie weet komt dat nog. En dan is er nog Australian Football. Dat seizoen is net afgelopen, ook daar snap ik nog niks van. Genoeg om nog iets over te leren dus!

Met de Italiaanse au-pair ben ik een weekend naar Sydney geweest, dat is zon'n gave stad!! Het is ideaal dat mijn gezin daar een appartement heeft, want nu hoef ik alleen te betalen voor de reis naar Sydney en alles wat ik daar doe. We hebben o.a. een tour door Sydney gedaan waarbij we de belangrijkste spots in Sydney hebben gezien en meer over Sydney te weten zijn gekomen en we hebben een wandeling langs de kust gemaakt vanaf BondiBeach. Wow wat is het daar mooi!! Het is niet te vergelijken met de kust in Nederland. De zee is zo mooi, de rotsen langs de kust, het zand.. Alles is prachtig. Het weer was iets minder mooi dit weekend, maar desalniettemin was het een super leuk weekend.

Mijn werkdagen hier zijn vrij lang en soms ook best vermoeiend, hoewel ik steeds meer gewend raak aan het ritme hier. Ik begin meestal rond 8 uur, en rond 18 uur ben ik klaar. Rond die tijd zijn we aan het eten, dus meestal ben ik pas echt klaar als de kids rond 19 uur in bed liggen, tenzij ik eerder afspreek met iemand of iets anders te doen heb want dan kan ik gewoon op tijd weg. Op woensdag ben ik vrij en op vrijdag ben ik rond 12 uur klaar. Drie lange dagen dus, maar vanaf vrijdagmiddag al lekker weekend! Het blijft zo mooi om het simpele maar fijne leven van de kids te zien. In de speeltuin maken ze vriendjes, ongeacht waar de andere kindjes vandaan komen of hoe ze eruit zien. Ze zijn tegen iedereen aardig, zijn blij met alles wat ze krijgen en willen dat iedereen het goed heeft. Zelfs als Erin tijdens een spel ziet dat ik voor de tweede keer ga verliezen, helpt ze me (stiekem) winnen zodat we allebei een keer hebben gewonnen. Dat is zo schattig! Net als het Australische accent bij de kindjes trouwens, als ik dat hoor is mijn dag al snel goed. So cute!!

Inmiddels ben ik gewend aan het praten in het Engels, of eigenlijk om alles te doen in het Engels. Het is gek om nu in het Nederlands te schrijven, omdat ik amper Nederlands praat, lees of schrijf de laatste tijd. Ik praat zelfs in het Engels tegen mezelf, that sounds weird right?! Doordat ik bijna alleen nog maar in het Engels praat verbetert mijn Engels ook super snel, wat heel fijn is want anders wordt het wel erg lastig om goed te communiceren hier. Tegelijkertijd zou het ook best fijn zijn om af en toe Nederlands te kunnen praten met het gezin hier, zodat ik echt kan zeggen wat ik wil en niet iets zeg waarvan ik weet hoe ik het moet zeggen terwijl ik eigenlijk iets anders wil zeggen. Even niet hoeven nadenken over de juiste woorden is een stuk minder vermoeiend. Met Erin (4 jaar) ben ik een boek aan het maken met de vertaling van Engelse woorden in het Nederlands, zodat zij Nederlands kunnen leren en ik Engels, haha. Leuk om te doen en om hen Nederlands te horen praten. Woorden als 'school' zijn het leukste!;) Als we de tafel dekken hoor ik regelmatig 'vork, mes en lepel' langskomen, hoe leuk is dat!

Het grootste verschil met mijn blog na de eerste week is denk ik dat ik nu, na een maand, af en toe mijn lieve Nederlandse vriendjes en familie mis. Ik ben nu een maand weg, voor het eerst ben ik zo lang zonder vrienden of familie en ook nog eens zo ver weg. Het zou zo fijn zijn om even mijn familie en vriendinnetjes te zien en te kunnen omhelzen, maar helaas is de afstand daar iets te groot voor. Nu lijkt het eigenlijk niet eens alsof ik aan de andere kant van de wereld zit, ik blijf het gevoel houden dat ik binnen een paar uur in Nederland kan zijn (wat eigenlijk wel fijn is). Ik betrap mezelf er soms op dat ik tegen mezelf zeg: 'ik ben gewoon in f*cking Australië, hoe vet is dat?!' Op deze momenten besef ik dat het eigenlijk heel bijzonder is dat ik hier nu ben, dat ik dit fantastische land mag ontdekken, nieuwe vrienden ontmoet, geweldige werkervaring opdoe en tegelijkertijd een bijzondere band met dit gezin kan opbouwen. Dus ook als ik me nu soms even afvraag waarom ik al mijn familie en vriendjes heb achtergelaten in het kleine kikkerlandje, denk ik bij mezelf: I am in f*cking Australia, that's why!' And that makes sense to me :)